
WWFT
Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft)
Introductie
De Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) is op 1 augustus 2008 in werking getreden en is sindsdien meerdere keren gewijzigd.
Met de Wwft worden de Europese witwasrichtlijnen in nationale wetgeving verwerkt. De Wwft vormt een sluitend geheel van maatregelen ter voorkoming van misbruik van het financiële stelsel voor witwassen en het financieren van terrorisme.
Risicogeoriënteerde benadering en open normen
De Wwft kent een risico gebaseerde benadering. Dit houdt in dat instellingen zelf een inschatting maken van de risico´s die bepaalde cliënten of producten met zich meebrengen en schept de mogelijkheid hun inspanningen aan te passen op deze risico´s. Daarnaast is in de Wwft niet dwingend voorgeschreven hoe een instelling iets moet bereiken, maar slechts wat bereikt moet worden.
Cliëntenonderzoek
Het cliëntenonderzoek vormt een belangrijk onderdeel van de maatregelen om witwassen en financieren van terrorisme te voorkomen. Instellingen dienen in beginsel in alle gevallen cliëntonderzoek uit te voeren, maar de intensiteit waarmee de maatregelen worden toegepast, kan worden afgestemd op het risico dat een bepaald type cliënt, relatie, product of transactie oplevert.
Wat kan de DCM hierin betekenen?
Meldplicht
Financiële en andere instellingen die beroeps of bedrijfsmatig bepaalde in de wet genoemde (financiële) diensten verlenen, zijn verplicht om eventuele ongebruikelijke transacties te melden aan FIU Nederland. De ongebruikelijke transacties worden geïdentificeerd aan de hand van de zogenoemde indicatorenlijst.
Toezicht op naleving Wwft
Het BFT (Bureau Financieel Toezicht) ziet toe op de naleving van de Wwft onder meer bij de vrije beroepsbeoefenaren (kandidaat-) notarissen, belastingadviseurs, en openbare accountants. Wwft staat voor de Wet ter voorkoming van witwassen en het financieren van terrorisme. De wet verplicht genoemde vrije beroepsbeoefenaren onder meer om op juiste wijze hun cliënten te identificeren en ongebruikelijke transacties te herkennen. Het BFT controleert of dat goed gebeurt.
De toezichthouders van het BFT bezoeken notarissen, gerechtsdeurwaarders en Wwft-plichtigen afhankelijk van geconstateerde risico’s in de uitoefening van hun werk. Een toezichthouder gaat op grond daarvan een gesprek aan met de professional en controleert bijvoorbeeld interne procedures en dossiers.
Het BFT treedt waar nodig op als een partij zich niet aan de voor zijn beroep geldende wetten en regels houdt. Daartoe kan het BFT bijvoorbeeld een boete of dwangsom opleggen of een klacht indienen bij de bevoegde tuchtrechter.